स्वामी समर्थांची कृपा होण्याचे संकेत – कसे ओळखाल? जाणून घ्या!
“आपणासारिखे करीती तात्काळ, नाही काळ वेळ तयालागी!”
तुकाराम महाराजांच्या या ओळींमध्ये गुरुकृपेचं गूढ सामावलेलं आहे. म्हणजेच, गुरूंनी एकदा तुमची परीक्षा घेतली आणि तुम्ही त्या परीक्षेत पास झाला की, त्यांच्या कृपेचा वर्षाव होतोच होतो – थांबत नाही. पण, प्रश्न असा निर्माण होतो की, गुरुकृपा झाली आहे हे कसं ओळखायचं?
संकेत कसे मिळतात?
लहानपणापासून आपल्यावर आई-वडिलांनी संस्कार केलेले असतात – स्वच्छतेचे, नम्रतेचे, प्रार्थनेचे. हेच संस्कार पुढे जाऊन आपल्या जीवनशैलीचा भाग होतात.
तसंच, आपल्या भक्ती, प्रार्थना, नामस्मरण, साधना या सगळ्यांचा प्रभाव आपल्या विचारांवर, वागणुकीवर आणि आयुष्याच्या दिशा ठरवण्यावर होतो.
गुरुकृपा म्हणजे एखादी गोष्ट नाही, ती एक अनुभूती आहे, एक शांततेची जाणीव.
गुरुकृपेची लक्षणं
- मनात सातत्याने सद्गुरूंचं स्मरण होणं.
- दुसऱ्यांच्या भल्यासाठी विचार येणं, सेवा करावीशी वाटणं.
- कुटुंबासाठी जबाबदारीने वागणं.
- आर्थिक व्यवहारात शहाणपण दाखवणं.
- संकटं आली तरी त्यातून मार्ग सापडणं.
ही सगळीच लक्षणं सांगतात – “हो, गुरुकृपा आहे.”
कधी वाटतं – कुणीतरी आपल्यासोबत आहे…
कधी तुम्हाला जाणवतं का, की संकटातसुद्धा तुम्ही एकटे नाही?
जणू कुणीतरी आहे, जो तुमची काळजी घेतोय.
झोप लागते तेव्हा समाधानाची असते.
भीती, अस्वस्थता दूर असते.
हीच गुरुकृपा आहे.
ही कृपा असली की, आपण आपले राहत नाही – आपण “त्यांचे” होतो.
कृपेचं रूप म्हणजे – योग्य वेळेला योग्य गोष्टी घडणं
- योग्य वयात विवाह.
- मुलांचं उत्तम शिक्षण.
- चांगली नोकरी, उत्तम सहकारी.
- योग्य संधी मिळणं आणि त्याचा उपयोग करता येणं.
हे सर्व ‘योगायोग’ नसून, ही गुरुकृपेची साक्ष आहे.
भक्ती म्हणजे आचरण, फक्त पूजा नाही
देवाच्या पुढे दोन तास बसून मग लोकांना त्रास देणं – ही खरी भक्ती नाही.
भक्ती म्हणजे आपल्या वागण्यातून, व्यवहारातून देव प्रकट व्हावा, अशी वृत्ती.
गुरुकृपेचा खरा प्रचार कसा कराल?
मी स्वतः कधीही शेगावहून फक्त प्रसाद घेऊन आलो नाही.
मी पाच ग्रंथ आणतो आणि पाच लोकांना देतो –
जेणेकरून ते वाचतील, त्यांना अध्यात्माची ओढ लागेल आणि तेही भक्तीच्या वाटेवर येतील.
हीच खरी सेवा, हीच खरी जबाबदारी.
गुरुकृपा म्हणजे…
गुरुकृपा ही मनाची मनाशी झालेली थेट भेट आहे.
ही एक आंतरिक समाधानाची अनुभूती आहे.
ज्याने तुमचं आयुष्य मार्गस्थ होतं, शांत, स्थिर आणि समृद्ध होतं.
एकदा का त्या अदृश्य बोटाला धरलं, की मग चिंता नको – तो घेईल तिथे, आणि करील तेच योग्य.
